GAZİ

Gazetede okuyorum, kahraman gazi düşmanla göğüs göğüse çarpıştı. Bayramım üçüncü günü okuduğum gazete geldi aklıma, parkta içki içen gazi ile abisi, polisin bayram günü içki içilmez uyarılarına üzerine birde bir kamyon dayak yiyip, üstüne abisi karakola götürülüp bide orda dayak yiyip, gazinin komutanının devreye girmesiyle serbest bırakıldıkları aklıma geldi. Bu tabii onların iddiası, dava açıldı , ama gazetede bütün vücudu darp olmuş resimleri vardı, ne olursa olsun dayak yedikleri kesin. Şimdi o gaziyi döven polis mi utansın,o adamı polis yapanlar mı utansın, onun yaptıkları için ben bu adamlar için mi gazi oldum diyen gazi mi utansın?
Bu ülkede gazi olursan ne olur onu düşündüm biraz, benim neslim televizyonda çanakkale gazilerinin içler acısı halini görerek büyüdü, parasızlıktan sokakta seyyar satıcılık yapan, üzerine astığı madalyaya sokaktan geçen kimsenin aldırış etmemesinden yakınır bir haldelerdi.O madalyayı satıp geçineneler bile vardı. Onlar o sokakta yürüsün diye çarpşmışlardı, hatta halk arasında söylenen " bunlar savaştan kaçmışlardır, savaşan insan savaş meydanında ölür" diye küstahca laflara göğüs germişlerdi.
Bizler yüce önder Atatürk ve silah arkadaşlarının, düşünce arkadaşlarının sayesinde bugün tam bağımsız !!!!!!! bir ülkeye sahibiz. Ama bu ükenin insanlarının bir kesimi onların dinsiz, imansız olduklarını dile getirdiler, getiriyolar. Ama yüce önder öncülüğünde o insanlar olmasaydı bu ülkede minare bulabilecekler miydi ? Düşünmüyolar, bilmiyolar, dinleri onlara "önce okumalarını " söylediği halde onlar, kulaktan kulağa laflarla, yobazların lafları ile yaşıyorlar. Malesef bu insanların temsilcileri şuan devletin zirvesinde, her yerinde. Tam bağımsız !!!!! ülkemi tam bağımsız !!!!! bir şekilde yönetiyolar.
Bu ülkenin diğer bir kesimi olan, devrimvci adı altında yaşayan insanlar. O kadar şanslılar ki aslında, bütün dünyanın gıpta ettiği, yabancı hiçbir devlet adamının önünde eğilmemiş, hepsine kafa tutmuş, ülkesi için savaşmış ateş hatlarında, koca bir saltanatı, halifeliği yıkmış, ortadan kaldırmış, giyimimizden, alfabemize, okullarımızdan, endüstrimize, çiftçimizden işçimize, hepsini iyi analiz etmiş ve döneminde sorunlara o yoklukta çözümler getirmiş... yazmakla bitmez. Ya düşünüyorum, bu dünyanın son yüzyıllarında daha büyük bir devrimci varmı ? Devrimi nerde arıyo bu insanlar, siyasi düşünceleri yüzünden Rusya'da Çin'de, Arabistan'da, Ameriaka'da... Dönde tarihini oku, devrim neye denir, devrimi kim yapmış bir araştır. Sizler Atatürk'ün ilkelerini şuan dört elle savunmaya başlasanız, işte o zaman devrimci olursunuz, çünkü devrim için mücadele verirsiniz, yapılan devrimleri ortadan kaldırmaya çalışan yobazlara karşı durursunuz.
Diğer bir kesim, para içinde yüzen , yada yüzmek için yaşayan, dünyadan bir haber kesim. Beni asıl üzen bu insanların yetiştirdiği kendi çocukları, o cin gibi çocuklar, bütün zekalarını hangi marka telefon kullansa, en pahalı ve en güzel çanta hangisi, hangi markayı giyse, hangi lokantada yese... Çünkü anne ve babalarının yansımaları onlar. Aralarında Türk olmaktan utananlar da vardır. Amerikan , İngiliz bayrağı altında yaşarlar, çünkü moderndirler!!! O bayrakları da kıyafetlerinde hatta iç çamaşırlarında gururla taşırlar. Aralarında ingilizce konuşurlar, çok modern çünkü. Şirketler mağazalar açarlar o dille. Bir bakın etrafınıza global şirketler dışında, Türkçe ismi olan kaç şirket, mağaza v.s. var. Tarih çok açık yazar, bir ülkeyi savaşarak yenemiyosan, içerden kültürünü ele geçirerek yen. Dili olmayan bir ülkenin kültüründen söz edilebilir mi?
Sonra bu insanlar bugün böyle yaşamlarına devam ederlerken, askerimiz, yada vatandaşımız çatışmada yada mayına basarak v.s. ölüyor. Ölenler şehit oluyor. Onlar için, aileleri için hak ettikleri kampanyalar düzenleniyor, bağışlar toplanıyor. Peki gazi olarak kalanları düşündüm sonra, onlar için neler yapılıyor diye. Memetçik Vakfı onlara yardım ediyor. Ben internet'den başka bir bilgiye ulaşamadım, ne kampanyaya ne başka birşeye. Mehmetcik Vakfı işde bu yüzden çok önemli diye bir kez daha düşündüm.
Bu ülke malesef şehit ve gazi vermeye devam ediyor. Keşke hepimiz şehit ve gazinin anlamının gerçekten idrakına varsak da, yarın birgün karşıma başı dik bir gazi çıktığında, onların önünde onlar kadar dik duramayacak olan benim yanımda , yukarıda yazdığım insanlarda dik duramasalar.