Daha öncede okumuştum, ama bu
günlerde ayrı bir heves ve istekle tasavvuf okuyorum.
Din ile ilgili yazı yazacak ne
bilgiye sahibim, nede güvene. Belki ileride cesaret ederim.
Bildiğim ve sizlere şu gün için söylemek
istediğim bir şey varsa, o da dini yanlış anlayanların çoğunlukta olduğu bir
ülkede/dünyada yaşıyoruz. Görüntünün, şekilciliğin, dudak üstünde bırakılan kıl
parçalarının, kafayı tokuşturma şekillerinin hakim olduğu bir dünya. Kötünün, kötü örneğin sürekli ön planda olduğu
ve gerçek sanıldığı bir dünya. Oysa gerçek kaynak, açık bir şekilde
elimizdeyken ve içinde sadece iyilik varken, neden insanoğlu kötü olanın
peşinden gider, örnek alır?
